De vraag van de klant zodanig helder krijgen dat die kan worden omgezet in code waar diezelfde klant vervolgens blij van wordt. Ja, dat is best ingewikkeld. Maar ook leuk en uitdagend, weet Agile analist Joost Massaro. Een verhaal over bruggen bouwen, de juiste keuzes in de juiste volgorde maken en het creëren van een levend document.

Nee, een echte IT-opleiding heeft Joost Massaro nooit gedaan. Behalve dan een korte omscholing na zijn studie HEAO Bedrijfskunde. Toch heeft hij zich bij Quintor ontwikkeld tot een gewaardeerde Agile analist. Hoe is dat zo gekomen? Door jezelf in projecten steeds weer proberen te verbeteren’, zegt Joost. ‘Ervaring dus, uiteraard gecombineerd met een gezonde dosis mensenkennis. Als analist probeer je mensen met verschillende visies en ideeën bij elkaar te brengen. Je moet ervoor zorgen dat er een gemeenschappelijk doel ontstaat, een stip op de horizon waar alle betrokkenen samen naartoe kunnen werken. Dat betekent dat je je moet verdiepen en moet kunnen inleven in ieders drijfveren.’

Durven vragen

Het is bijna tien jaar geleden dat Joost de gelederen van Quintor kwam versterken. Ooit begonnen op een project bij DUO zit hij namens het bedrijf alweer acht jaar bij het CJIB. Met naar eigen zeggen onverminderd veel plezier. ‘Bij mij staat of valt alles met nieuwsgierig zijn naar hoe dingen in elkaar steken’, zegt hij. ‘Zodra ik iets niet begrijp, vraag ik net zo lang door tot het voor mij helemaal duidelijk is. En ja, als Agile analist voel je je dan als een vis in het water. Je vormt immers een brug tussen de business en IT. Je moet je dus in beide werelden kunnen inleven. Door te durven vragen en elkaars wensen en verwachtingen proberen te achterhalen leg je een solide basis om mensen op het juiste spoor te zetten en daarmee projecten tot een succes te maken.’

Eerste kennismaking

Het eerste contact met Quintor dateert uit de tijd dat Joost via een grote ICT-dienstverlener werkte aan een omvangrijke opdracht bij, hoe toevallig, het CJIB. Het project, destijds in eerste instantie uitgevoerd volgens de watervalmethode, had een aantal opleveringen gehad waardoor het eigenlijk te duur werd. Terwijl het einde nog niet in zicht was. ‘Ineens kwam er een club langs, Quintor dus, die vertelde dat ze het wel konden oplossen’, blikt Joost terug. ‘Na hun komst bleek mijn inzet helaas overbodig en heb ik een maandje thuisgezeten. Toen ze weer mensen nodig hadden ben ik teruggevraagd en ging ik samenwerken met allerlei mensen van Quintor. Dat klikte meteen heel goed. Tegelijkertijd was ik verbaasd. Wat wij zagen als een uiterst complex probleem werd door Quintor teruggebracht tot iets relatief eenvoudigs. Gewoon door in kleine stapjes, in iteraties, te ontdekken welke vraag nu precies beantwoord moest worden. Het systeem waar we bij het CJIB al twee jaar mee worstelden werd in een half jaar met succes herbouwd. Met een voor mij compleet nieuwe methode. Het was mijn eerste kennismaking met de agile manier van werken.’

In gesprek komen en blijven

De samenwerking smaakte naar meer. En dus besloot Joost, nadat hij was vertrokken bij zijn toenmalige werkgever, in gesprek te gaan met Quintor. De interesse bleek wederzijds. ‘Als je elkaar al kent en weet wat je aan elkaar hebt, hoef je niet lang te praten’, vertelt hij over de sollicitatieprocedure. Inmiddels heeft Joost zich, zoals gezegd, ontwikkeld tot een ervaren en gewaardeerde Agile analist. Maar hoe vervult hij nu concreet zijn rol in een Scrum-team?  ‘Tijdens een opdracht werk ik nauw samen met toekomstige gebruikers, developers, product owners, projectmanagers, businessanalisten en architecten’, legt Joost uit. ‘Het is mijn taak om ervoor te zorgen dat ze met elkaar in gesprek komen en vooral blijven, zodat ze bij het bouwen van een systeem de juiste keuzes in de juiste volgorde maken. Regelmatig zie je discussies ontstaan over hoe iets moet worden opgelost, zonder dat de eigenlijke vraag voor iedereen duidelijk is. Als analist probeer je dat te voorkomen. Dus eerst helpen om de vraag op hoofdlijnen helder te krijgen en pas daarna samen de best mogelijke oplossing bedenken.’

Poppetjes en briefjes

Om de vraag helder te krijgen en dus te achterhalen welke aspecten als eerste moeten worden opgepakt worden speciale sessies georganiseerd. Vaak zijn de muren na afloop van zo’n sessie behangen met poppetjes en briefjes. ‘Ja, ik hou nogal van plaatjes tekenen’, lacht Joost. ‘Door letterlijk poppetjes te tekenen kan iemand aangeven wat een specifiek poppetje moet kunnen en wat de onderlinge relaties zijn. Om daar vervolgens verdieping aan te geven door allerlei functies en activiteiten te benoemen. In de kern is iedere functie van zo’n poppetje een user story en samen vormen ze de backlog. Die poppetjes en briefjes komen ook terug in de uiteindelijke presentatie, inclusief een uitleg wat we bedoelen. De ervaring leert dat een boodschap op deze manier gemakkelijker en sneller beklijft dan wanneer je allerlei lijvige documenten oplevert. Je beschikt daarmee over een soort levend document dat je het hele project blijft gebruiken en waar je steeds weer op terug kunt grijpen.’